Święty Otton tak pisał o Polanach: „…nie dbali o wino, mając w piwie i miodzie wyborne napoje (…)”. Od dawien dawna na terenie dzisiejszej Polski wybierano pszczołom miód. Najpierw „podbierano” go dzikim pszczołom, potem rozwinęło się bartnictwo, czyli hodowla pszczół w barciach (wydrążonych w drzewie dziuplach), aż wreszcie nastało pasiecznictwo.

Udokumentowane początki pszczelarstwa na Śląsku Cieszyńskim sięgają 1872 roku – wówczas w Cieszynie powołano Sekcję Ogrodniczo-Pszczelarską. Dziś(,) Śląsk Cieszyński może poszczycić się dwoma produktami wpisanymi na listę produktów tradycyjnych w kategorii „Miody”: miodem rzepakowym Ziemi Cieszyńskiej oraz miodem lipowo-spadziowym Ziemi Cieszyńskiej.

Miodowe tradycje w regionie kontynuuje i rozwija rodzinna pasieka Cieszyńska Barć, prowadzona przez Romana Mazura, miłośnika pszczół i obcowania z naturą. Śląsk Cieszyński to – jak mówi – jego miejsce na ziemi, tu są korzenie rodziny Mazurów, tu żyją przyjaciele. Szacunek do miejsca, tradycji i przyrody – wpojony mu przez ojca – teraz on sam przenosi na syna. Tak pasja przeradza się w międzypokoleniowe pszczelarzenie. Przy pozyskiwaniu miodu pracują wspólnie – dziadek, ojciec i syn. Gospodarują łagodnymi pszczołami, dzięki czemu nawet siedmiolatek może pomagać w pasiece.

Cieszyńska Barć to pasieka wędrowna, czyli pszczoły przewożone są wszędzie tam, gdzie kwitną miododajne kwiaty lipy, akacji, rzepaku i czy nawłoci. Przenośne ule stoją też w okolicznych lasach i u podnóża gór Beskidów dzięki czemu udaje się pozyskać miód spadziowy, nie bez przyczyny nazywany „królewskim”.